اسب‌های مجاهدان (قرآن)در آیات قرآن از اسب‌های مجاهدان یاد شده است. ۱ - سوگند به اسب‌های مجاهداناز سوگندهای قرآن، سوگند به اسب‌های مجاهدان است. ۱.۱ - اسبان دوندهسوگند خداوند به اسبان دونده و نفس‌زنان مجاهدان: «وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا • فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا؛سوگند به اسبان دونده مجاهدان در حالى كه نفس زنان به پيش مى‌تاختند، و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهايشان با سنگهاى بيابان)،» مقصود از «والعادیات» به قرینه «فالمغیرات» و «فوسطن» اسب‌های جنگی است. ۱.۲ - اسبان مهاجم در صبحگاهاسبانِ مجاهدان و مهاجم بر دشمن در صبح‌گاهان، مورد سوگند خداوند: «وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا • فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا؛سوگند به اسبان دونده مجاهدان در حالى كه نفس زنان به پيش مى‌تاختند، و سوگند به هجوم آوران در سپيده دم.» ۱.۳ - اسبان پراکننده گردقسم خداوند به اسبانى كه با دويدن به‌سوى ميدان جهاد، گرد برمى‌انگيزند: «وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا • فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا؛سوگند به اسبان دونده مجاهدان در حالى كه نفس زنان به پيش مى‌تاختند، كه گرد و غبار به هر سو پراكندند.» ۱.۴ - اسبان قرار گرفته در قلب دشمنسوگند خداوند به اسبان قرار گرفته در قلب سپاه دشمن هنگام جهاد: «وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا • فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا؛سوگند به اسبان دونده مجاهدان در حالى كه نفس زنان به پيش مى‌تاختند، و ناگهان در ميان جمع دشمن ظاهر شدند.» ضمیر «به» یا به «عدو» و یا «صبح» برمی گردد که در هر صورت، اسبان در جمع و وسط قرار می‌گیرند؛ نه این که محاصره می‌کنند. ۲ - آمادگی دفاعی با اسبآمادگى دفاعى مجاهدان با اسبان، سبب ترس و هراس دشمنان شناخته‌شده و ناشناخته: وأعدّوا لهم مّا استطعتم مّن قوّة ومن رّباط الخيل ترهبون به عدوّ اللّه وعدوّكم وءاخرين من دونهم .... ۳ - بازدید از اسب‌های مجاهدانبازديد سلیمان علیه‌السلام از اسب‌هاى آماده براى جهاد: «إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ • فَقَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَن ذِكْرِ رَبِّي حَتَّى تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ؛به خاطر بياور هنگامى را كه عصرگاهان اسبان چابك تندرو را بر او عرضه داشتند، گفت: من اين اسبان را بخاطر پروردگارم دوست دارم و مى‌خواهم از آنها در جهاد استفاده كنم. او به آنها نگاه مى‌كرد تا از ديدگانش پنهان شدند.» در روایتی از علی علیه‌السّلام نقل شده است: بازدید سلیمان علیه‌السّلام از اسبان، برای آماده سازی اسباب جهاد بوده است. ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۸۹، برگرفته از مقاله «اسب های مجاهدان». |